Hoe er over het thema piekeren gesproken wordt hangt af van de dienst die jou helpt.
De jongeren en jongvolwassenen die wij zien zijn zo goed geworden in piekeren dat het hen niet meer opvalt of zelfs deel van zichzelf geworden is. In de sessies die we geven, werken we graag met specifieke voorbeelden uit jouw leven. Zo proberen we onze kennis toe te passen op jouw verhaal. Hier online is dat echter moeilijk en ga jij het zelf moeten doen.
Aan de slag!
Eerst en vooral vind je hieronder het verschil tussen nadenken en piekeren.
Daaronder kan je linken terugvinden naar goede en onderbouwde websites.
Neem je tijd om de informatie, de tips en tricks rond piekeren door te nemen en schrijf op jouw signaleringsplan wat jij denkt dat relevant is voor jou.
Je kan hierover ook in overleg gaan met iemand die belangrijk voor je is: samen weet je immers meer dan alleen.
Nadenken VS piekeren
Nadenken doen we om een probleem op te lossen. Denk hierbij aan een eenvoudige vraag als ‘wat eten we vanavond’. Dit proces gaat relatief snel: binnen pakweg een halfuur hebben we de oplossing voor de meeste vraagstukken wel gevonden. Uiteraard vergen complexere vragen meer tijd. Een goede richtlijn om je af te vragen of dit nog nadenken is, is of je er gaandeweg in slaagt stukjes op te lossen op weg naar het grotere geheel.
Piekeren start op dezelfde manier: met een eenvoudige vraag waarop we een antwoord zoeken. Gaandeweg gaan we echter meer en meer vragen tegenkomen zonder dat we echt antwoorden vinden. Ons hoofd raakt voller en voller met vragen zonder dat er deeltaken opgelost raken.
Het vervelende is net dat de antwoorden op die vragen vaak niet te vinden zijn in ons hoofd. Als ze al te vinden zijn, bevinden ze zich in de buitenwereld. En in een aantal gevallen kunnen we er zelfs nooit een antwoord op formuleren.
Conclusie: piekeren heeft weinig zin, het levert je enkel meer frustraties, verloren tijd, meer vragen en meer slapeloze nachten op.
En toch, toch doen we het allemaal wel eens…
Interessante linken