Een tweede belangrijke theorie zijn de comfortcirkels (ontwikkeld door: Tom Senninger, 2000). De kleuren komen, zoals je ziet, overeen met die van het raampje, maar de insteek is wat anders.
Hier gaan we ervan uit dat je in groen comfortabel zit (Netflix kijkt in de zetel of van een vakantiedag geniet). Groen is een rustzone, een momentje op de dag waarop er even weinig verwachtingen naar jou gesteld worden en jij even jezelf kan en mag zijn.
Groen is wat we jou proberen te bieden in de leefruimtes van de afdeling en op je kamer: comfortabel aanwezig mogen zijn, niet te hard uitgedaagd worden.
Oranje is wat we een leerzone noemen. Je kan immers pas tot leren komen als je op jouw niveau uitgedaagd wordt. Als we je onder je niveau uitdagen (bijvoorbeeld: 1+1 = 2) dan ga je snel afhaken, want het is niet interessant genoeg. Dagen we je boven je niveau uit (bijvoorbeeld: 1/2x=sin x-1/2 sin 2 x + 1/3 sin 3 x – 1/4 sin 4x + ….) dan ga je eveneens afhaken, want dan wordt het té moeilijk.
Oranje is wat je jou proberen te bieden tijdens de sessies: een leerervaring die afgestemd is op jouw mogelijkheden, die jou uitdaging biedt, maar ook weer niet té veel. En dat is een moeilijke opgave. Zeker als we jou nog niet goed kennen, ga je merken dat we je soms wat over- of onderschatten. Als je dit zelf merkt: spreek ons gerust hierover aan.
Rood is de zone van controleverlies. Dit is eigenlijk hetzelfde als boven of onder uit je raam gaan. Wanneer je in rood terechtkomt, kan je eigenlijk niet meer functioneren én heb je hier meestal nog uren of dagen fysiek/mentaal last van. Rood is met andere woorden een zone die we samen willen vermijden.